Motywacja pracowników jest istotnym czynnikiem, który wpływa na wydajność i jakość wykonywanej przez nich pracy. Jej wzrost można osiągnąć poprzez odpowiednie systemy wynagradzania. Są to metody ustalania składników i wysokości wynagrodzenia pracowników. Najczęściej spotykanymi systemami są czasowy, prowizyjny oraz akordowy.
W systemie czasowym wysokość wynagrodzenia zależy od ilości przepracowanych godzin w okresie rozliczeniowym (dzień, tydzień, miesiąc). Wydajność pracy nie przekłada się na zarobki. Stawka godzinowa uzależniona jest natomiast od kwalifikacji pracownika oraz jego stanowiska. System ten jest mało motywujący. Wysokość wynagrodzenia nie zależy bowiem od efektów pracy. Pracodawcy więc często dodatkowo stosują nagrody i premie jako elementy motywujący.
W przypadku systemu akordowego wynagrodzenie pracownika uzależnione jest od wyniku jego pracy np. ilości wykonanych produktów. Motywuje to do wydajnego i efektywnego wykonywania obowiązków, nie daje jednak gwarancji zarobku. Na mocy prawa pracy pracodawca musi określić miernik nakładu pracy – ile produktów powinien wykonać pracownik w jednostce czasu oraz ustalić cenę akordową (stawka za akord pracy). System ten stosowany jest zazwyczaj w firmach produkcyjnych.
System prowizyjny natomiast różnicuje wynagrodzenie w zależności od jakości wykonanej pracy. Zazwyczaj w systemie tym pracują przedstawiciele handlowi oraz agenci ubezpieczeniowi. Nie ma tutaj maksymalnej granicy wynagrodzenia, jakie może zostać osiągnięte przez pracownika. Czasem stawka uzależniona jest dodatkowo od kwalifikacji zawodowych.
Jak widać systemy wynagradzania są różne, a ich zastosowanie zależy tak naprawdę wyłącznie od woli pracodawcy.
